- πανθαλής
- -ές, Ααυτός που έχει πολύ πλούσια βλάστηση, θαλερότατος ή αειθαλής («πανθαλέων ἀνθέων», Βακχ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + -θαλής (< θάλος < θάλλω «βλαστάνω»), πρβλ. αει-θαλής].
Dictionary of Greek. 2013.
πανθαλής
Look at other dictionaries:
πανθαλής — giver of all bloom masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πανθαλέων — πανθαλής giver of all bloom masc/fem/neut gen pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θάλος — θάλος, εος, το (Α) μικρό παιδί, βλαστάρι («Ἡρακλέης, σεμνόν θάλος Αλκαϊδᾶν», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. θαλ τού θάλλω. Ως β συνθετικό απαντά με τη μορφή θαλής. ΣΥΝΘ. αειθαλής, αθαλής, αμφιθαλής, ετεροθαλής, ευθαλής αρχ. αϊθαλής, αρτιθαλής,… … Dictionary of Greek
παν- — και παμ και παγ (ΑΜ παν και παμ και παγ ) α συνθετικό ονομάτων και ρημάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο ουδέτερο παν (με ᾰ βραχύ) τού επιθ. πᾱς*. Το ν του α συνθετικού διατηρείται όταν το β συνθετικό αρχίζει από φωνήεν ή… … Dictionary of Greek
πανθηλής — και δωρ. τ. πανθαλής, ές, Α 1. (για φυτό) γεμάτος με τρυφερά κλαδιά 2. (για τόπο) κατάφυτος από κάθε είδους δέντρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + θηλής (< θηλέω* «θάλλω, βλαστάνω»), πρβλ. ερι θηλής, νεο θηλής] … Dictionary of Greek
